Na dojrzałość szkolną 6-latka składa się wiele elementów z różnych sfer naszego życia. Należy tu wziąć pod uwagę zarówno dojrzałość fizyczną, poznawczą i rozwój społeczno emocjonalny. Jeśli chcemy, aby nasze dziecko osiągało szkolne sukcesy nad wszystkimi tymi elementami warto pracować systematycznie.

I. Rozwój umysłowy.

Związany jest z właściwym rozwojem spostrzegania, myślenia, uwagi, pamięci oraz mowy. Sześciolatek swobodnie posługuje się mową potoczną, w wypowiedziach swobodnie stosuje zdania pojedyncze, złożone, z łatwością porozumiewa się z otoczeniem, przekazuje swoje myśli, pragnienia, słownie wyraża swoje uczucia. Wymowa powinna być prawidłowa, dopuszczalne jest jeszcze upraszczanie i zniekształcanie trudniejszych wyrazów. Myślenie 6-latka ma charakter przede wszystkim konkretno-obrazowy. U dziecka 6-letniego powinny wystąpić już początki uogólniania i tworzenia pojęć, np.: ,,Pod jakim względem są do siebie podobne samochód i pociąg?" - ,,Pojazdy" (uogólnienie) lub: ,, Służą do przewożenia ludzi" (definicja użytkowa). Większość dzieci potrafi już przyswoić sobie pojęcia abstrakcyjne: kształt, wielkość, odległość, czas, liczba. Pamięć jest mało pojemna, nietrwała, niedokładna. Dziecko często zapamiętuje wiele szczegółów, a pomija rzeczy istotne i ogólny sens. Typowa dla dzieci w tym wieku jest pamięć mechaniczna (dosłowne zapamiętanie tekstu), ale zaczyna się też pamięć logiczna – zrozumienie materiału i umiejętność opowiadania tekstu własnymi słowami.

Dziecko 6-letnie przygotowujące się do nauki czytania i pisania powinno wykazać się umiejętnościami:
- różnicować słuchowo proste zestawy dźwięków oraz proste układy rytmiczne, np.: rozpoznawać z taśmy magnetofonowej głosy niektórych zwierząt, odgłosy samolotu, odtwarzać rytm według podanego schematu;
- poprawnie różnicować pojedyncze głoski (dźwięki mowy), rozpoznawać nazwy obrazka na podstawie pierwszej głoski, dobierać w pary obrazki rozpoczynające się lub kończące taką samą głoską;
- umieć łączyć w słowie głoski i sylaby w wyrazy (dokonywać syntezy słowa), wskazać rzecz, gdy sylabizujemy słowo, kończyć słowo po usłyszeniu pierwszej sylaby;
- prawidłowo różnicować kształty, np. dobierać w pary obrazki identyczne, ale różniące się kolorem, dobierać figury geometryczne o takim samym kształcie, a innej wielkości;
- układać obrazki z części (puzzle, pocięte pocztówki);
- umieć odwzorować układy geometryczne: szlaczki, wzory, układy geometryczne;
- dobierać brakującą część do całości obrazka, układać wzory z figur geometrycznych;
- mieć ukształtowane pojęcie strony lewej i prawej własnego ciała, orientację w stronach otoczenia. 

II. Rozwój fizyczny.

Chodzi tu o prawidłowe i odpowiednie do wieku ukształtowanie kości, mięśni, narządów wewnętrznych, narządów zmysłu, układu nerwowego, które zapewni odporność na choroby, zmęczenie. Należy podkreślić, że dziecko 6-letnie jest jeszcze mało wytrzymałe na wysiłek fizyczny, męczy je jednostajna pozycja oraz monotonny ruch np. długie wycieczki. Sześciolatek ma opanowane czynności samoobsługowe (ubieranie, jedzenie). Dziecko, które jest sprawne ruchowo nie ma trudności z utrzymaniem równowagi (np. stanie na jednej nodze), sprawnie skacze, nie ma trudności z łapaniem i rzucaniem piłki, umie zawiązać kokardkę, ciąć nożyczkami.

Zachęcam wszystkich do sprawdzenia umiejętności manualnych dziecka zgodnie z poniższym testem:

• 1) Czy dziecko potrafi zapinać guziki (na przykładzie swetra)? (TAK/NIE)
• 2) Czy dziecko potrafi wiązać sznurówki? (TAK/NIE)
• 3) Czy dziecko koloruje obiekty nie wychodząc za linię? (TAK/NIE)
• 4) Czy dziecko potrafi rysować płynnie po linii przerywanej (tzw. rysowanie po śladzie)? (TAK/NIE)
• 5) Czy dziecko potrafi przejść labirynt, rysując w nim linię tak, aby nie wychodzić poza kontur linii granicznej? (TAK/NIE)
• 6) Czy dziecko potrafi wyciąć figurę (trójkąt, kwadrat) po konturach? (TAK/NIE)
• 7) Czy dziecko potrafi wyciąć pofalowaną linię? (TAK/NIE)
• 8)Rysujemy dziecku prosty domek z figur geometrycznych i prosimy, aby odwzorowało domek w ten sam sposób. (TAK/NIE)
• 9) Prosimy malucha o narysowanie koła, punkt wyjścia musi się zbiegać z punktem końcowym. (TAK/NIE)
• 10) Prosimy dziecko o narysowanie kwadratu, boki muszą być proste, a kąty nie mogą się krzyżować. (TAK/NIE)
• 11) Prosimy dziecko o wpisanie w koło trójkąta. (TAK/NIE)
• 12) Prosimy dziecko o wpisanie w koło kwadratu. (TAK/NIE)
• 13) Prosimy dziecko o narysowanie cukierka (koło i dwa trójkąty po boku). (TAK/NIE)
• 14) Prosimy malucha o połączenie ze sobą na kartce kół w tych samych kolorach linią prostą. (TAK/NIE)

Oczywiście jeśli większość zadań wypadła pomyślnie oznacza to, że pod względem manualnym, maluch jest gotowy do edukacji szkolnej.

III. Rozwój emocjonalno-społeczny.

W tym okresie dziecko nie potrafi jeszcze opanować swoich emocji i łatwo poddaje się zarówno uczuciom przykrym, jak i przyjemnym, które i tak ulegają szybkim zmianom. Z czasem rozwijają się uczucia wyższe: intelektualne (ciekawość i radość z jej zaspokojenia), społeczne (sympatia, współczucie) i estetyczne. Zmniejsza się częstość i nasilenie negatywnych emocji np. onieśmielenia, niepewności. Równolegle z rozwojem uczuć przebiega proces uspołeczniania się dziecka: umiejętności współdziałania i porozumiewania się z ludźmi. W wieku 6 lat dziecko prawidłowo uspołecznione powinno chętnie brać udział w różnych zabawach zespołowych, umieć współdziałać z rówieśnikami i dorosłymi w wykonywaniu codziennych czynności bez przejawów postaw egoistycznych, radzić sobie w codziennych prostych sytuacjach, liczyć się z potrzebami innych ludzi. Sześciolatek prawidłowo rozwinięty społecznie łatwo rozstaje się z mamą idąc do przedszkola.

 Należy jednak mieć świadomość, że każde dziecko rozwija się zarówno fizycznie, jak i psychicznie według pewnego wzorca, przechodząc przez określone stadia i etapy swojego rozwoju. Etapy te są jednakowe dla wszystkich dzieci, jednakże tempo i sposób ich pokonywania są za każdym razem inne, charakterystyczne dla danego dziecka, stanowiące o jego indywidualności.

Rola rodziców, gdy dziecko idzie do szkoły:

• kształtowanie prawidłowej wymowy, rozwoju słownictwa, częste rozmowy z dzieckiem, zapewnienie kontaktu rówieśników;
• rozwijanie logicznego myślenia poprzez pobudzanie dziecka do obserwacji, rozmowy na określone tematy;
• wyrabianie umiejętności słuchania, koncentracji uwagi, spostrzegania (czytanie bajek);
• dostarczanie jak największej ilości bodźców słuchowych, ograniczanie TV;
• dbanie o prawidłowy rozwój ruchowy dziecka (np.: jazda na rowerze) i sprawność manualną (lepienie, rysowanie, wycinanie);
• kształtowanie nawyku szanowania książek, przyborów szkolnych;
• przygotowanie do samodzielności i obsługiwania siebie (nie należy wyręczać dziecka).